RAVİ
Amr İbnu Rebia
HADİS
Resulullah (sav)'ın arkasında namaz kılan birisi, namazda hapşırdı ve şu duayı okudu: "Mübarek (hayrı bol), ihlaslı ve çok hamdle Allah'a hamdederiz, ta Rabbimiz razı oluncaya kadar; dünya ve ahiret işindeki rızasından sonra da (hamdimize devam ederiz)." Resulullah (sav) namazdan çıktıktan sonra: "Namazda dua okuyan kimdi?" diye sordu. Ancak okuyan kişi sükut etti. Resulullah (sav) tekrar sordu: "Duayı kim okudu? Zira fena bir şey söylemedi" Bunun üzerine adam: "Bendim, bu dua ile sadece hayır murad ettim" dedi. Efendimiz: "(Duanız) Rahmanın Arşına kadar yükseldi" buyurdu.
KAYNAK
Ebu Davud, Salat 121, (770, 774); Tirmizi, Salat 296, (404); Buhari, Ezan 115, (muhtasaran); Muvatta
DERTLILERE DERMAN BENIM
Katre sanan bilmez beni,
Deryalara umman benim.
Munkir olan bulmaz beni,
sadıklara Âyân benim.
Geçtim dünya kesretinden,
Hazzım tevhid lezzetinden,
Hâmhane-i vahdetinden,
Müdam içen sekran benim.
Terkeyledim nâmu şânı,
Fedâ ettim Ona cânı,
Keşfoldu sırrı sübhâni
Esrarından hayran benim.
Bilmez oldum mah-ı visalim,
Mansur hali oldu halim,
Enel haktır daim kâlim,
Maksud olan canan benim.
Hüsam neyler cânu teni,
Çün gayriden oldu beri,
Talip olan gelsin bari,
Dertlilere derman benim