Fehmi zikir eyledi
Derviş divan söyledi
Ne müftü bilir ne kadı
Dervişlerin derdini
Evliyalar titredi
Tüylerimiz ürperdi
Dağlar taşlar hû dedi
Kaybettim ben kendimi
Gamlar döndü sürura
Zulmet döndü hep nura
Bayıldık vura vura
Kimse bilmez kendini
Kalbe diktim gözümü
Hakk’a verdim özümü
Allah bizden razı mı
Bilir kulun kalbini
Bırakmam ismini dilden
İrade gitti elimden
Razı olursa kulundan
Gösterir kendi kendini
İlim kalbin hayatı
Cehil kalbin memâtı
Gönül hakkın miratı
Görür kendi kendini
Haydan haya râbıta
Seyreylersin lâ’huta...
Hali sakin suğuta
Bırak kendi kendini
Bu gece mirac gecesi
İlham mürşid hecesi
Herkes bilmez bu sesi
Mürşid bilir kendi kendini
Ruhum Muhammed gülü
Karga sevmez bülbülü
Mücahid aciz bir kulu
Bilir kendi kendini
Bu şiir 659 kez görüntülendi.