RAVİ
Zeyd İbnu Eslem
HADİS
Resulullah (sav) buyurdu ki: "Muhakkak ki, Allah, ruhlarımızı kabzetmektedir. Dilerse onu, bize bundan başka bir vakitte iade eder. Resulullah (sav) böyle söyledikten sonra Hz. Ebu Bekri's-Sıddık (ra)'a yönelerek: "Şeytan (bu gece) namaz kılmakta iken Bilal'e geldi ve onu yatırdı. Uyuması için bir çocuk nasıl sallanarak avutulursa öylece onu da sallayarak uyuttu" dedi. Resulullah (sav) sonra Bilal'i çağırdı. Gelince Bilal, Resulullah'a onun Hz. Ebu Bekr'e anlattığının tıpkısını haber verdi. Hz. Ebu Bekr bu işittikleri karşısında: "Şehadet ederim ki, sen Allah'ın Resulüsün!" demekten kendini alamadı."
KAYNAK
Muvatta, Vukutu's-Salat 26, (1,14-15)
SABRET GÖNÜL SELAMETİ BULURSUN...!
Davranıp yerimden kalktım,
Hemen dötr yanıma baktım,
Gözlerimden yaşlar döktüm,
Sabret gönül selameti bulursun.
Nesimi'nin derileri yüzüldü,
Kan yere döküldü Tevhit yazıldı,
Cennet çukuruna,çukur kazıldı,
sabret gönül selameti bulursun.
İmam-ı Hasan zehirler yuttu,
İmam-ı Hüseyin şehit gitti,
İmam-ı azam da el tuttu,
sabret gönül selameti bulursun.
Bu sefilde erenlere karıştı,
Erenler baktı,bu işe şaştı,
Cennet kapısını cömertler açtı,
Sabret gönül selameti bulursun.
Ayı güneşi halk edene baksana,
Her nefeste sen Allah'tan korksana,
Yunus gibi sen uyanık yatsana,
Sabret gönül selameti bulursun.
Hızarınan çekileni duyarsın,
Gafil olun sen şeytana uyarsın,
Korkarımki kaydırmaçtan kayarsın,
Sabret gönül selameti bulursun.
Ey Fehmi bunun sonu ne olur,
Dolanıp çevrilip ölüme gelir,
Ömrün tamam olur yerini bulur,
Sabret gönül selameti bulursun